“Voor mijn gevoel ben ik sterker uit de revalidatie gekomen”
“Alsof iemand me vol van achteren trapte”, zo omschrijft Marwan Rebbah, eredivisiespeler bij het zaalvoetbalteam van FC Eindhoven, zijn gevoel op die bewuste dag in juni 2022. “We trainden voor de halve finale van de playoffs. Ik dribbelde zonder bal het veld over toen het gebeurde.” Als Marwan omkijkt en niemand ziet, weet hij dat het goed mis is. Zijn achillespees blijkt volledig afgescheurd.
Accepteren
Op de spoedeisende hulp van het ziekenhuis in zijn woonplaats wordt de diagnose gesteld. Met een gipsverband om zijn been gaat Marwan naar huis en neemt contact op met zijn vaste fysiotherapeut. Die regelt een consult bij Joris de Kort, orthopeed in het Anna Ziekenhuis.
“Ondanks het slechte nieuws had ik een fijn gesprek”, vertelt Marwan. “Joris gaf aan dat het een pittige blessure was en dat ik hard zou moeten werken voor mijn herstel, maar ook dat het helemaal goed zou komen. Hij was duidelijk en realistisch, dat gaf me veel vertrouwen. Al schrok ik wel toen hij vertelde hoe lang de revalidatie zou duren: negen tot twaalf maanden!”
Even is Marwan van zijn stuk gebracht. “Ik wist natuurlijk dat ik de playoffs zou mislopen, maar dat het hele volgende seizoen onzeker was, daar had ik nog geen rekening mee gehouden. Toch heb ik me er vrij snel bij neergelegd. Dat zeg ik nu ook tegen andere mensen: accepteer het, want pas dan kun je vooruit.”
Grenzen opzoeken
Een week later is de operatie. Voor revalidatie gaat Marwan naar Anna Topsupport. “Een fijne omgeving om aan mijn herstel te werken. Sowieso om samen met andere topsporters te trainen, want je begrijpt elkaar als geen ander. Maar ook goed om andere revalidanten te zien; mensen met een blijvende blessure of ziekte. Dat hielp om mijn eigen situatie te relativeren. Iedereen werkt keihard om zijn persoonlijke doelen te behalen.”
Marwan revalideert onder begeleiding van Mathias Thoelen. “Hij kwam met een helder plan: waar staan we? Waar werken we naartoe? Ik kreeg duidelijke oefeningen waarbij steeds werd gekeken wat haalbaar was. Zo wist ik precies waar ik aan toe was.”
Met hulp van Mathias lukt het Marwan om het beste uit zichzelf te halen. “Ik probeer altijd mijn grenzen op te zoeken. Als ik 50 kilo moest squatten, ga ik voor 60. Dat is een stukje bewijsdrang naar mezelf. Je hoort verhalen van mensen die nooit meer hun oude niveau hebben gehaald. Ik wilde laten zien dat het mij wél zou lukken.”
Terug in de zaal
Door de deskundige begeleiding twijfelt Marwan geen moment aan de goede afloop. Na negen maanden keert hij, onder begeleiding van Mathias, terug naar de club. “Samen legden we de basis in de training. De eerste keer in de zaal hebben we een balletje getrapt op de plek waar het gebeurde. Dat zorgde natuurlijk voor wat flashbacks, maar vervolgens kon ik er definitief een streep onder zetten. Nu kijk ik alleen nog maar vooruit.”
De rentree volgde vlak voor de playoffs, nog even uitgesteld door een kleine knieblessure. “Die eerste wedstrijd voelde echt alsof ik voor de allereerste keer op het veld stond. Ik was zo blij! Dat we voor een prijs speelden, maakte het extra bijzonder. Uiteindelijk heb ik aan de mooiste wedstrijden van het seizoen mee mogen doen.”
Tevreden blikt Marwan terug op zijn traject bij Anna TopSupport. “Natuurlijk was het af en toe pittig, maar toch is het meegevallen. De situatie kun je niet veranderen, je kunt er alleen op de best mogelijke manier mee omgaan. Dat is gelukt. Voor mijn gevoel ben ik sterker uit de revalidatie gekomen.”
